"Sólo sanamos dunha dor cando a padecemos plenamente"
Marcel Proust
3
comentarios feitos. Deixa o teu!!!!!
:
Anónimo
dixo...
Pois falando de sanar, teño gañas de que se poña ben Julio. A Lareira non é a mesma sen el. Aínda que non debería ter queixa, os colaboradores estamos facendo canto podemos para mantela prendida pero… , non é o mesmo. Espero que o seu sexa levadeiro. A don Marcel non hai que facerlle caso, de padecer plenamente nada, é moito mellor padecer o mínimo posible, a vocación de mártir é moi honrosa pero ten que doer unha barbaridade. A vida é dura e tamén bonita, ás veces enfermamos, son cousas que pasan. Moitos ánimos para todos os que estean malos e cando vos aburrades xa sabedes que podedes chamarme ó almacén do tío Manolo, sección pavimentos e sanitarios, que alí estarei, con Roca e seus primos. ¡Aburiño!
Sánchez llega a su límite
-
[image: Sánchez llega a su límite]
Se ha escrito todo sobre la resiliencia de Pedro Sánchez. Sobre esa
capacidad del presidente del Gobierno para sobrepo...
Día internacional del garrulo usando IA
-
Ya existen suficientes engendros creados con inteligencia artificial
generativa para llenar quinientos museos del horror. Los IA-Bro ya pueden
empezar a ll...
Rosalía: o amor da patria galega
-
Hoxe, xornada en que unha tataraneta de Rosalía pode chegar a ser a
presidenta de Galiza, é bo día para partillar o manifesto que elaborei para
o próximo...
XIII Premios La Buena Prensa
-
Estas son las bases y las categorías.
Se puede presentar cualquier texto en castellano publicado en 2023 en
soporte papel o digital. Los galardones está...
3 comentarios feitos. Deixa o teu!!!!! :
Pois falando de sanar, teño gañas de que se poña ben Julio. A Lareira non é a mesma sen el. Aínda que non debería ter queixa, os colaboradores estamos facendo canto podemos para mantela prendida pero… , non é o mesmo. Espero que o seu sexa levadeiro. A don Marcel non hai que facerlle caso, de padecer plenamente nada, é moito mellor padecer o mínimo posible, a vocación de mártir é moi honrosa pero ten que doer unha barbaridade. A vida é dura e tamén bonita, ás veces enfermamos, son cousas que pasan. Moitos ánimos para todos os que estean malos e cando vos aburrades xa sabedes que podedes chamarme ó almacén do tío Manolo, sección pavimentos e sanitarios, que alí estarei, con Roca e seus primos. ¡Aburiño!
Menuda tontería se largó el Proust. Le doy la razón a Alvariño
Pois vaia senón, estou dacordo contigo o mellor é non ter ningunha dor. É oxalá xa estivese con nos Julio.
Publicar un comentario