** A voltas co galego

Creo que unha das finalidades que debe ter a TVG é a difusión da nosa lingua e da nosa cultura. Tamén penso que na TVG, moitas veces, fálase un galego demasiado académico e artificioso, onde fenómenos como a gheada ou o seísmo non teñen cabida, cando son rasgos característicos da nosa lingua oral. Outras veces, nos medios, fálase en galego pero nin sequera coa entoación propia do galego, ou non se diferencian correctamente ás vocais abertas das pechadas. É un galego de laboratorio que resulta moi falso. Non sei como será a formación en lingua galega que reciben os xornalistas e os presentadores da TVG, posiblemente debería mellorarse.

Xa me estou liando, coma sempre, así é todo vou contar unha anécdota: miña avoa, que morreu con case 90 anos e falou galego falante durante toda a súa vida, dicía que non entendía a Televisión Galega e sempre me pedía que lle cambiara de cadea. Non chocheaba, simplemente prefería ó castelán fronte a aquel galego “raro”.

Non se pode xeralizar, mais un día coincidín cun dos conductores do telexornal no Corte Inglés de Santiago e faloulle en castelán ó peixeiro. Outro caso que me chocou foi o dunha presentadora moi coñecida da galega que me atopei nunha cafetería.

...Ampliar/recoller resto do artigo [ +/- ]

Estaba a falar castelán, o sea... o sea..., matándose por imitar ó acento pijo madrileño mentres que o seu interlocutor lle contestaba en galego. ¿Qué pasa? Que o galego non é o catalán. En Cataluña existe un forte sentimento de orgullo con respecto ó catalán. O catalán é para os cataláns a súa lingua propia. En Galicia non pasa eso, non existe esa identificación de todos os galegos co galego. Moita xente soamente usa o galego en determinados medios de comunicación porque é a súa obriga e logo na vida privada prefire o castelán. ¿Pódese impoñer o uso dunha lingua a unha colectividade? Rotundamente, non. Eso xa o fixo Franco despois de gañar a guerra.

¿É unha lingua mellor que outra? Rotundamente, non. Neste noso país, inda quedan moit@s papanatas, algúns deles nin sequera remataron o bacharelato, que pensan o contrario. Por exemplo, hainos que despois de seren galego falantes toda a vida, ós trinta e tantos empezan a falarlle castelán ós fillos coa escusa de que os mandan a colexios de Santiago, tan públicos coma o colexio público do concello no que vivo, que é limítrofe co de Santiago. Algo está claro, seguen a pensar que o idioma da cidade é o castelán. Outras persoas identifican unha opción política co uso do castelán e rexeitan o galego. ¿Por qué o farán? Pois sen ser eu Freud, penso que é porque seguen acomplexados . No fondo, seguen a pensar o de sempre, o mesmo que lle inculcaron na escola dos anos cincuenta a meus pais, que “falar castelán é falar ben”. Eso si que me fastidia, eses puñeteros complexos. Paréceme ben que cadaquén decida libremente, pero eso si, en plenas condicións de igualdade. O galego forma parte da noso patrimonio cultural, é unha riqueza, nunca un idioma de segunda.

---

ARTIGO-OPINIÓN REALIZADO POR: Alvariño
Gran colaborador de A Lareira Máxica