O pé do lume da lareira. Moitos fumos os que nos criamos preto dunha como éstas. Ben na casa dos nosos pais ou na dos avós. O pé dese lume, as inclemencias do invernos eran máis levadeiras. Nada de electricidade, todo calor natural. Moi quente. E o pé dela contos, historias e festas. Se as lareiras tivesen falado terían escrito non un libro, senón un cento.
O nome de A Lareira Máxica, como xa sabedes, ten que ver con esas lareiras de antes (algunhas aínda as podemos seguir vendo en moitas aldeas do rural galego). Engadinlle o de máxica, porque neste blog vos podedes atopar moitas e variadas cousas, feitas por diversas persoas.
E neste inverno tan frío e húmido que nos tocou, esta, a vosa Lareira, segue alumenado, aínda que so sexa en formato *.gif (ver portada de inicio).
Un saúdo, e moitas gracias mariam por enviarnnos esta entrañable foto feita por Luis Casado.
Vaia, bonitos recordos. Recordo a cociña antiga da miña avoa, as visitas que cada noite lle facíamos os avós, as reunións familiares naquela bodega antiga...¡ que nostalxia! Gracias por acercarme por un intre a aquelees tempos.
Eu lembrome da cociña de lume pero non a lareira. Que ven se estaba arrimadiño a ela nas frias noites de inverno. Lembrome dun gato que se pegaba literalmente a ela, non sei como resistia tanto calor
Sánchez llega a su límite
-
[image: Sánchez llega a su límite]
Se ha escrito todo sobre la resiliencia de Pedro Sánchez. Sobre esa
capacidad del presidente del Gobierno para sobrepo...
Día internacional del garrulo usando IA
-
Ya existen suficientes engendros creados con inteligencia artificial
generativa para llenar quinientos museos del horror. Los IA-Bro ya pueden
empezar a ll...
Rosalía: o amor da patria galega
-
Hoxe, xornada en que unha tataraneta de Rosalía pode chegar a ser a
presidenta de Galiza, é bo día para partillar o manifesto que elaborei para
o próximo...
XIII Premios La Buena Prensa
-
Estas son las bases y las categorías.
Se puede presentar cualquier texto en castellano publicado en 2023 en
soporte papel o digital. Los galardones está...
3 comentarios feitos. Deixa o teu!!!!! :
O pé do lume da lareira. Moitos fumos os que nos criamos preto dunha como éstas. Ben na casa dos nosos pais ou na dos avós. O pé dese lume, as inclemencias do invernos eran máis levadeiras. Nada de electricidade, todo calor natural. Moi quente. E o pé dela contos, historias e festas. Se as lareiras tivesen falado terían escrito non un libro, senón un cento.
O nome de A Lareira Máxica, como xa sabedes, ten que ver con esas lareiras de antes (algunhas aínda as podemos seguir vendo en moitas aldeas do rural galego). Engadinlle o de máxica, porque neste blog vos podedes atopar moitas e variadas cousas, feitas por diversas persoas.
E neste inverno tan frío e húmido que nos tocou, esta, a vosa Lareira, segue alumenado, aínda que so sexa en formato *.gif (ver portada de inicio).
Un saúdo, e moitas gracias mariam por enviarnnos esta entrañable foto feita por Luis Casado.
Vaia, bonitos recordos. Recordo a cociña antiga da miña avoa, as visitas que cada noite lle facíamos os avós, as reunións familiares naquela bodega antiga...¡ que nostalxia! Gracias por acercarme por un intre a aquelees tempos.
Eu lembrome da cociña de lume pero non a lareira.
Que ven se estaba arrimadiño a ela nas frias noites de inverno.
Lembrome dun gato que se pegaba literalmente a ela, non sei como resistia tanto calor
Publicar un comentario