.jpg)
Publicacións
** Viaxarei contigo
Contaxio de penas
poucos agarimos
quen dera apertarte
quen dera, meu amigo.
Coñecer o mundo
no que vives, vivo
en profunda ansia
de entrar e sentilo.
Collereiche as mans
sucias de aloumiños
e as pegadas mornas
seguindo o camino
deixarei ás portas:
pisa onde eu piso.
Se me ves lonxe
perdida do sitio
descifrando mapas
arredor do limbo,
non sintas o medo
porque te respiro
e malia a distancia
viaxarei contigo.
.....................................................................................................................................
© Estrela de Xullo (nova colaboradora de A Lareira Máxica)
5 comentarios feitos. Deixa o teu!!!!! :
Gustoume moito, Estrella de Xullo. Últimamente da gusto visitar o blog, está cheo de arte e fermosura.
Moitas grazas, Alvariño. Claro que iso tamén é mérito do creador e coordenador do blogue.
Saúdos.
Isto é posible gracias a tod@s @s colaboradores/as.Moitas gracias!!!!
Quero aproveitar para darlle a benvida como colaboradora a Estrela de Xullo. Gústame moito o poema. Aínda que poida parecer triste, está cheo de moito sentimento, esperanza, ilusión e convición.
Por suposto, o creador do blog ten o mérito de ter feito un blog aberto á participación dos demais e ese é un acto de xenerosidade moi grande. Ademais, tamén escribe textos moi fermosos e inspirados cando o tempo e as estrelas bañistas llo permiten.
Tamén penso que a gracia do blog é a participación da xente, enríqueceo moito.
En canto ó poema de Estrella de Xullo, efectivamente, atópolle esa mestura de moito sufrimento e ilusión que menciona Julio. Neso recórdame a vida mesma.
E tamén, hoxe, quero mencionar a María e Mariam, que colaboraron moito nos tempos de inicio do blog. Grazas a elas, eu engancheime a este sitio. Xa sei que a vida está chea que etapas, de ciclos, pero eu sempre as botarei de menos. E tamén boto de menos ó noso paxaro nocturno bailarín favorito, que xa hai moito tempo que non se lle ve a plumaxe.
¡Saúdos a todos!
Gracias polo que me toca Alvariño.
No que dis de Maria e de Mariam, tamén coincido. Gardo a esperanza de que volten a colaborar ou cando menos realizar comentarios. A Mariam, por sorte, aínda non hai moito que a puidemos ler de novo. Ougallá que estas dúas María
(mariam tamén se chama María. Para @s que non o saiban: ó principio había dúas colaboradoras moi activas e as dúas eran María, unha delas optou por facerse chamar Mariam so co gallo de diferenciarse da súa tocalla).
En A Lareira Máxica son benvidas novas persoas que colaboran connosoc en forma de artigos, pero senón tamén nos valen comentarios. Trátase de enriquecer esta páxina con diferentes persoas e puntos de vista.
Un saúdo e gracias, sobre todo, a tod@s @s que participades en A Lareira Máxica.
Publicar un comentario